Jorge Teles

LA PAPAGO

Unua sceno:

Simio (venas): Brazilanoj kaj brazilaninoj!
Prezentanto (voĉo): Simio! Simio, kie vi estas? (venas) Ho, vi estas ĉi-tie. Kion vi faras?
Simio: Nenion. Mi nur salutas la publikon kaj poste mi prezentos teatraĵon al ĉiuj.
Prezentanto: Teatraĵoj... ĉiuj... al kiuj?
Simio: Al ili.
Prezentanto: Ili... Ĉu vi ne scias ke mi ne bone vidas? Kiu estas ĉi-tie?
Simio: La geesperantistoj.
Prezentanto: Kial vi ne avertis min? Stulta! MI salutos la publikon. MI prezentos la teatraĵon. MI ricevos la aplaŭdojn. Vi, stultulo, vi prezentos al ili la ĉapelon por ricevi la monon. Kaj MI gardos la monon. Saluton, gesinjoroj. Saluton al ĉiuj. Muzikon, muzikon! MI prezentas al vi la plej faman esperantan pupteatran grupon el la tuta mondo. Niaj pupoj estas eksterlandanoj. Ili studis en la plej famaj Universitatoj. Ili eĉ rifuzis eksterordinaran proponon filmi en Usono, ĉar ili preferis prezenti al vi ĉi-tiun teatraĵon.
(Ambaŭ foriras kantante): Prezentanto:  Plenigu la ĉapelon,
                                                                  Mi rakontos la fabelon.
                                           Simio:              Karesu la simion,
                                                                  Mi rakontos historion...
Gloria (venas): Bonan tagon. Mi estas sinjorino Gloria. Mi vizitas ĉi-tiun nekonatan landon ĉar mi estas antropologino. Ĉi-tiu urbeto al kiu mi alvenis estas por mi tute stranga. Mi ankoraŭ renkontis neniun. Mi estas en ĉi-tiu regiono ĉar mi serĉas donacon al mia patro, la fama kaj konata professoro Geraldomattos. Li loĝas en Kuritibo kaj kolektas ekzotajn objektojn. Lia datreveno estas en la venonta semajno. Kaj mi sendos la donacon perpoŝte ĉar mi ne sukcesos esti enhejme je la ĝusta tago. Se mi ne trovos la donacon al mia karega patreto, mi ne scias kion fari. (stranga bruado) Ho, ŝajne iu alproksimiĝas, mi aŭdas bruon. (Venas strangega ulo, duonhoma, duonroboto; lin akompanas Papago). Kion lingvon mi devas paroli? Do you speak English?... Parlez-vous français?... Parlate italiano?... Sprechen Sie Deutsch?... Ah, o senhor fala português!...Diable, li vere nenion komprenas?
Ulo: Tion mi komprenas. Tion mi komprenas.
Gloria: Ĉu vi parolas Esperanton?
Ulo: Ĉu tio nomiĝas Esperanto?
Gloria: Jes. Tiu lingvo estas Esperanto.
Ulo: Ĉu tio signifas ke mi parolas Esperanton? Mi nenion scias pri tio.
Gloria: Kion vi diras? Kiu instruis tiun lingvon al vi?
Ulo: Mia Papago.
Gloria: Kiu?
Ulo: Mia Papago. Tiu-ĉi birdo estis mia instruanto.
Gloria: Ĉu parolas la Papago?
Ulo: Jes. Ĝi estas parolinta, parolanta kaj parolonta.
Gloria: Kiel vi ĝin ekhavis?
Ulo: Heredaĵo de maljuna onklo veninta el Pollando. Vi certe scias, ke papagoj longe vivas. Mia onklo ricevis ĝin de amiko kiu estis kuzo de la nepo de la bofrato de la duonpatro de la avo de la bopatro de la nevo de iu nomata sinjoro Samhufo. Li estis la unua posedanto de la birdo. Dum multaj jaroj li klopodis por instrui la parolon al la Papago. Tamen, la besteto nenion lernis ĉar la viro parolis diversajn lingvojn. Tiam li decidis inventi novan lingvon kaj forgesis la beston. En tiu ĵus kreita lingvo li laŭte deklamadis poemojn, por praktiki. Tion la Papago lernis.
Gloria: Eksterordinara afero. La plej bela donaco en la tuta mondo. Tiu Papago apartenis al Zamenhof mem. Estas granda valoraĵo.

Atualizado em ( 28 - 10 - 2013 11:18 )

legu pli

Gil Vicente. AUTO DOS QUATRO TEMPOS (1507)

                    

Resumo: Entram um Arcanjo, dois Anjos e um Serafim. Proclamam o nascimento de Cristo e diante do presépio cantam um hino de adoração. A seguir vêm os Quatro Tempos, figuras alegóricas que representam as quatro estações. No Portugal de 1500 verão significava primavera. E estio era o nome que davam para o que chamamos verão. Falam de suas peculiaridades. Surge Júpiter que declara o fim do paganismo e conclama os deuses pagãos, os quatro Tempos, a adorarem o menino. Vão-se todos ao presépio. Júpiter cita diversos deuses como adoradores de Cristo, incluindo aí alegorias de montanhas e rios. O Inverno, a Primavera e o Verão fazem seu discurso diante do menino. Ao final surge David, como pastor, e canta um longo hino em que há citações dos salmos. Todos juntos entoam um Te Deum.

GV013. Serafim, Anjos e Arcanjo

Á tí, dino de adorar,
Á tí, nuestro Dios, loamos,
Á tí, señor, confesamos
Sanctus, sanctus, sin cesar.
Inmenso Padre eternal,
Omnis terra honra á tí,
Tibi omnes angeli,
Y el coro celestial,
Pues que es dino de adorar
Querubines te cantamos,
Arcángeles te bradamos,
Sanctus, sanctus, sin cesar.

(cantam Geovani Dallagrana, Gerson Marchiori, Graciano Santos)

GV014. Inverno

    Mal haya quien los envuelve,
Los mis amores;
Mal haya quien los envuelve.

   Los mis amores primeros
En Sevilla quedan presos
Los mis amores;
Mal haya quien los envuelve.

   En Sevilla quedan presos
Por cordon de mis cabellos
Los mis amores;
Mal haya quien los envuelve.

   En Sevilla quedan ambos
Los mis amores;
Mal haya quien los envuelve.
   En Sevilla quedan ambos,
Sobre ellos armaban bandos
Los mis amores;
Mal haya quien los envuelve.

(canta Graciano Santos)

GV015. Verão

En la huerta nace la rosa;
Quiérome ir allá,
Por mirar al ruiseñor
Como cantará.

Por las riberas del rio
Limones coge la virgo:
Quiérome ir allá,
Por mirar al ruiseñor
Como cantará.

Limones coge la virgo
Para dar al su amigo.
Quiérome ir allá
Para ver al ruiseñor
Como cantará.

Para dar al su amigo
En un sombrero de sirgo.
Quiérome ir allá
Por mirar al ruiseñor
Como cantará.
(canta Geovani Dallagrana)

GV016. Todos

Ay de la noble Villa de Paris.

(canta Jorge Teles)

GV017. David, pastor

Levavi oculos meos
En los montes onde espero
Aquella ayuda que quiero
Con ahincados deseos.
Y la ayuda que demando
Repastando
En cima daquesta sierra
Qui fecit coelum y tierra,
De cuyo ganado ando
Careando.

Ecce non dormitabit,
Ni jamas el ojo pega
Aquel que guarda y navega:
Israel, qui visitabit
Dominus custodit te.
Á la fe,
No temas cosa ninguna;
De noche que haga luna,
Ni de dia el sol que dé,
Non uret te.
 
Domine benedixisti
Terram tuam, y el ganado,
Y á Jacob descarriado
Captivitatem advertisti:
Al pueblo lleno de males
Desiguales
Remisisti iniquitatem:
Que te adoren y te acaten
Los concejos y jarales,
Y animales.

Nuestra roña amara, triste
De los pueblos apartaste;
Iram tuam mitigasti,
Et furorem advertisti.
Per ventura te pergunto,
Si barrunto,
In oeternum irasceris?
No creo, segun quien eres,
Que hagas al pueblo junto
Ser defunto.

Bendecid, todalas horas
Del Señor, al Señor Dios;
Bendecid, ángeles vos,
Bendecid, cielos, mil sobras;
Benedicite, aquae omnes,
Y dracones.
Benedicite sol y luna,
Tempestates y fortuna;
Bendecid á Dios, barones,
Con canciones.

(canta John Théo)

Atualizado em ( 07 - 11 - 2013 15:37 )

leia o comentário

O Corvo - Edgar Allan Poe

 Tradução e música: Jorge Teles

Meia-noite era a hora; lembro tal se fosse agora.
Eu lia livros de outrora, de ciências ancestrais,
Quando, quase adormecido, ouvi um leve estalido,
Alguém fazendo um ruído bem junto de meus portais.
"Deve ser uma visita", disse, "junto a meus portais.
        Isso apenas, nada mais."

Ah, memória de tormento, era um dezembro cinzento.
Na lareira um fogo lento tinha brilhos espectrais.
Esperava pelo dia. Tentando esquecer, eu lia;
Esquecer a que estaria entre os anjos celestiais,
A quem chamam de Lenora estes anjos celestiais.
        Aqui, não tem nome mais.

Os sussurros da cortina púrpura de seda fina
Torturavam com tremores fantásticos, abissais.
Pra acalmar o meu proscrito coração, disse eu, contrito:
"Algum visitante aflito deve estar junto aos portais.
Um tardio visitante está junto aos meus portais.
        É só isso e nada mais".

Retomando meu alento, sem hesitar um momento
Eu gritei: "Senhor, lamento, mas chegar a horas tais!
O Senhor ou a Senhora que, gentilmente, aí fora,
Bate bem a essa hora de silêncios sepulcrais!"
Abri então minha porta, aos silêncios sepulcrais.
        Só o escuro! Nada mais!

Atualizado em ( 22 - 10 - 2013 14:01 )

leia o texto completo

Skeptika Trilogio, dua parto.

PROFANA KRUC-VOJO

I .

LA STACIOJ DE LA PASIONO

Kiom,
kiom da, estas la stacioj de la pasiono?

Inter stumbloj kaj faloj
kaj renkontiĝoj kaj vipfrapoj,
sekvas la homo laŭ la vojo de despero.

Kaj kiom da fojoj estos tiu vojo trapaŝata
ĉiam ĝi estos trapaŝata por ĉiu je sia tempo,
ĉar alia ne estas la historio de homo
se ne la historio de sia pilgrimado.

Ĉu Uliso aŭ Kristo?

Ne gravas,
ĉar ĉiam okazos doloro kaj soleco.

Precipe tro da soleco.

Mi prenos la pilgrimadon de Kristo
ĉar pere de lia simbolo
mi volas min senmitigi.

LA SUPEO
    
Unue mi volas diri
ke ne okazos mistika supeo
preparita de zorgemaj manoj.

Sen pano kaj sen vino.

Sakraliĝu nur
ĉiu porcio de eta ĉiutaga manĝaĵo
kaj nenio plu.

Mi ne volas mistikajn supeojn,
el tiuj faritaj
por revelacioj de amo kaj perfido.

Atualizado em ( 25 - 01 - 2012 13:46 )

legu pli